Refleksja nad szkołą poza szkołą ujęta w strofach inspirowanych wierszem Wisławy Szymborskiej “Kot w pustym mieszkaniu”.
Nikodem, jesteśmy pod wrażeniem!:)
Ja – Uczniowie bez nauczyciela
Przestać uczyć – tego nie robi się uczniom.
Bo co ma począć uczeń
bez lekcji, bez nauczyciela
Ocierać się o zbędną wiedzę
Nic niby tu się nie zmienia,
a jednak widać różnicę.
Niby lekcje te same
a jednak tak bardzo inne.
I konwersacji już nie ma.
Słuchać na e-lekcjach,
ale to nie to samo.
Ręka, co kładzie wiedzę na talerz,
także nie ta, co kładła.
Coś tu się nie zaczyna
w swojej zwykłej porze.
Coś się tu nie odbywa
jak powinno.
Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma.
Do wszystkich linków się zajrzało.
Przez classroom’y przebiegło.
Wcisnęło się na maila i sprawdziło.
Nawet złamało zakaz no sugar no problem
i zjadło się cukier.
Co więcej jest do zrobienia.
Uczyć się i czekać.
Niech no tylko wróci,
niech no się pokaże.
Już się dowie,
że tak z uczniami nie można.
Uczyć się inaczej,
powoli, pomalutku i bez skutku
na bardzo złych torach.
I żadnej wartościowej wiedzy.
