Poukładanie emocji w sprawnie działający mechanizm to nasz najważniejszy projekt edukacyjny.
Każdy przynosi na zajęcia (nie tylko te z inteligencji emocjonalnej) jakiś element tej układanki. Codziennie inny. Czasami jest to wielki uśmiech, czasami grymas, innym razem łzy, a czasami milczenie. Wszystkie te składniki układamy, łączymy, zestawiamy ze sobą.
Uczą się pokonywać trudności, pracować razem i osobno – tak, jak będą to robić w dorosłym życiu.
Uczymy się rozumieć nasze emocje, pragnienia i marzenia.
Każdy z nas tworzy swój własny podręcznik uczuć. Razem jednak idzie nam to sprawniej, łatwiej, a przede wszystkim przyjemniej.
Uczniowie, pracując w grupie podsuwają sobie pomysły, choć czasami się też kłócą.
Szacunku, otwartości i dialogu uczymy własnym zachowaniem. Pokój nauczycielski w No Bell to nie zamknięta twierdza, a za to miejsce, gdzie uczeń zawsze znajdzie pomoc i kogoś, kto go wysłucha. Nauczyciel tutaj to nie ten, który karci i wymaga, ale ten, który wita się i żegna codziennie z uczniem, szanuje go i stara się zrozumieć.
Dzięki takiemu podejściu, świat, który jest za oknem wcale nie przeraża naszych uczniów. Nie spotkają w nim bowiem niczego, czego nie byłoby w tej szkole.